Wij wonen nu zo’n 30 dertig jaar in de Achterhoek, bijna de helft van ons leven. Het is ons 2e vaderland geworden. Iedere keer als we vanuit het westen de IJssel oversteken bij Arnhem, Doesburg of Zutphen dan zijn we thuis. Van die 30 jaar ben ik 16 jaar volksvertegenwoordiger. Dit ondanks het vele werk, heb ik het altijd met plezier en volle inzet gedaan. Maar ook ik ben een passant, die uit publieke betrokkenheid tijdelijk plaats genomen heeft op een stoel hier in de raad, maar niet om ermee te verkleven. Ik heb veel passanten meegemaakt, 5 burgemeesters, 12 wethouders en ruim 75 raadsleden. Van allen heb ik veel geleerd, hoe je goed kan doen, maar ook hoe je het niet moet doen.
Gekozen in 1994 kijk je toch vreemd tegen het raadswerk aan. Gelukkig heb ik een goede leermeester gehad in Gerrit Ortsen, een ras socialist. Van hem heb ik het verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen geleerd. En als je wat water in de politieke soep doet, kan je het laatste ook nog voor elkaar krijgen. Maar ook hoe je speeches moet schrijven, zorg altijd voor een grap en een wijs woord en je krijgt de aandacht die je nodig hebt. Maar het belangrijkste wat hij mij leerde was, wanneer je de gemeente echt wilt leren kennen, echt ontdekken, kan dat maar op een manier: op de fiets! Ik heb ook veel geleerd van Bernard Massink, een man van principes en omdat ik dat ook ben konden we het goed met elkaar vinden, hoewel we politiek elkaars tegenpool waren. Van hem heb ik geleerd dat er in het Oude en Nieuwe Testament vele parallellen te trekken zijn met politiek en raadswerk.
Raadslid zijn is voor ons een hobby. Maar vergis je niet! Het is een vak. Je kunt het leren, maar er zijn nog maar weinig vaklui in ons midden. Je hoeft echt geen accountant te zijn om alles te kunnen volgen, maar wat boerenverstand kan dikwijls echt geen kwaad. De tijd waarin we zeiden dat we leuke dingen voor de mensen doen is helaas voorbij. Maar ook het sociaal domein verandert. Hier krijg ik de indruk dat zelfredzaamheid plaats gaat maken voor weerloze afhankelijkheid.
Dan de moties, amendementen en raadsinitiatieven, vele ingediend, soms ben je een roepende in de woestijn. Maar u weet hoe het met profeten vergaat, ze worden in eigen tijd niet aanvaardt. Omdat profeten orde op zaken trachten te stellen en tegen de stroom in bepaalde zaken aan de kaak stellen.
Maar soms geheel onverwacht wordt een van die initiatieven, raadsbreed aangenomen. Daarom heb ik voor u een cadeautje. Een raadsinitiatief genaamd Groene Schoolpleinen. Ik overhandig het nu digitaal op een stickie aan de griffie en ik hoop dat het binnenkort op de agenda van een beeldvormende raad geplaatst kan worden. Twee dingen hierover, ga eerst als raad met elkaar hierover in discussie en vraag dan pas wat het college er van vindt of mee zou willen doen. Natuurlijk is daar geld voor nodig. Kan dat nog wel in deze tijd van ingrijpende bezuinigingen? Is dat niet om kaviaar vragen bij de Voedselbank? Ja misschien wel. Maar er zijn ook veel mogelijkheden voor subsidies en kostenloze ondersteuning. En willen we niet allemaal het beste voor onze kinderen en kleinkinderen?
Dan nog twee opmerking met een serieuze ondertoon. Kan de Oostelijke Randweg duurzaam worden aangelegd? Ja, in onze visie wel! Als we het asfalt vermengen met graszaad dan kan het weer langzaam in een natuurgebied veranderen. Cultuur, wie houdt in de gaten dat het gedichtendag is? En wie leest er dan een gedicht voor, mij is in ieder geval 7 jaar achterelkaar gelukt.
Tot slot, om over na te denken, ik heb wat gevonden dat op ons raadsleden slaat. Twee duizend jaar geleden geschreven en toch nog actueel. Uit het Nieuwe Testament uit de eerste brief van Paulus. In 2 Korintiërs 4 staat: “We worden van alle kanten belaagd, maar raken niet in het nauw. We worden aan het twijfelen gebracht, maar raken niet vertwijfeld. We worden vervolgd, maar niet in de steek gelaten. We worden geveld, maar gaan niet ten gronde. Daarom verzaken wij onze plicht niet. Ook al gaat ons uiterlijke bestaan verloren, ons innerlijk bestaan wordt van dag tot dag vernieuwd. De geringe last die we tijdelijk te dragen hebben, brengt ons een eeuwige luister, die alles omvat en alles overtreft. Wij richten ons niet op de zichtbare dingen maar op de onzichtbare, want alle zichtbare dingen zijn tijdelijk, de onzichtbare eeuwig”.
Ik dank allen die met mij en onze fractie hebben samengewerkt en gesteund, groet u en wens u allen een prettig reces toe.