Inhoud: 17-14, 3,1 miljoen ombuigen, Pendelbus, Amphion, Oostelijke randweg, Rotan stoelen, Spoorbomen Terborgseweg, Graafschap-TV, Reflectie.

17-14

In de laatste raadsvergadering vóór de grote vakantie is altijd veel te doen. Veel dossiers worden afgesloten en iedereen denkt dat bureau en agenda schoon moeten zijn om op vakantie te kunnen. Al ’s middags begonnen we aan de marathonzitting met een finaal debat over de takendiscussie (de financiële ombuigingen die nodig zijn vanwege de treurige financiële positie van de gemeente). Daarna stonden nog leuke liflafjes als de oostelijke randweg en de plek voor Amphion op het menu. En telkens eindigde de stemming in 17-14. 17 stemmen van de coalitie en 14 van de oppositie. CDA en VVD werden er wanhopig van en namen ons ernstig kwalijk dat we zo onverzettelijk waren. Een van onze collega’s van D66 formuleerde het zó: “Het lijkt wel of we ons moeten excuseren dat democratische besluiten met een meerderheid worden genomen”. De druiven zijn wat zuur. Oppositie voeren leer je ook niet in een half jaar. Maar ja: makkelijk praten als je zoals GroenLinks 22 jaar oppositie-ervaring hebt.    

3,1 miljoen ombuigen

Een flink deel van de raadsvergadering ging zitten in de zogenaamde takendiscussie. Een met veel betrokkenen (instellingen, organisaties, verenigingen) aangegane discussie over de financiële koers die Doetinchem moet aan varen in de krappe jaren die volgen. Er waren drie scenario’s ontwikkeld die in voetbaltermen “aanvoerder”, “coach” en “scheidsrechter” waren genoemd. Ze staan elk voor een andere verhouding tussen burgers en overheid. En die verhouding heeft weer gevolgen voor waar we als overheid in investeren en wat we aan de burgers zelf overlaten. Bijna alle partijen konden zich het meest herkennen in “coach”, omdat daarin het beste evenwicht zat tussen eigen verantwoordelijkheid van burgers en een overheid die solidariteit organiseert. Maar we hadden wel een paar extra wensen. Minder bezuinigen op cultuur, welzijn en sport en een wat grotere lastenverhoging voor mensen die het ondanks de recessie toch nog goed hebben. Samen met andere progressieve partijen (die ook zulke wensen hadden) kwamen we zo op “coach-plus”. We schrikken niet terug voor een forse OZB-verhoging, iets wat we trouwens tijdens de verkiezingscampagne als enigen durfden aan te kondigen. Natuurlijk zoeken we daarin naar mechanismen om mensen met een laag inkomen te ontzien. 

Pendelbus

GroenLinks nam de gelegenheid te baat om bij de takendiscussie opnieuw te pleiten voor het openbaar vervoer. Er was immers in juni 2004 een motie aangenomen  voor een experiment met een pendelbus vanaf de randen van de stad naar ziekenhuis en winkelhart. Die motie is nooit uitgevoerd door het oude college. Het argument was: veel te duur. Nu zagen we onze kans schoon om aan de financiële kant te beginnen. We dienden een amendement in om

€ 200.000 meer parkeeropbrengst te begroten en daarmee de basis te leggen voor een pendelbus. Met aanvullende provinciale en Europese subsidies kom je dan een heel eind. Het was prettig dat we CDA, PvdA, CU-SGP en D’66 eraan konden herinneren dat ze destijds vóór hadden gestemd. Ook de wethouders die wat zuinig hadden gekeken bij dit voorstel, moesten we er attent op maken dat ze toen tot de voorstanders behoorden. Maar de PvdA was er nog niet aan toe en het CDA aarzelde met ondertekening van het amendement. We moesten genoegen nemen met opname van het idee in een verkeersplan dat in 2006 verschijnt. Dan is er een plan en een financiële onderbouwing tegelijk.

Amphion

Het CDA verweet de coalitie dat er niet meer te tornen viel aan de locatie Veemarkt voor schouwburg Amphion. In december lag er immers nog een raadsbesluit voor de plek aan de Oude IJssel?  En maakte de PvdA toen geen deel uit van de voorstanders ervan? Ondemocratisch hoor!

De kersverse oppositiepartij vergat gemakshalve te vermelden dat  in december de tussentijdse raadsverkiezingen net achter de rug waren en dat de betreffende raadsvergadering een komische schijnvertoning was. Nog gauw moesten er een paar beslissingen doorgejast worden (Amphion, de oostelijke randweg) waarvan zeker was dat de nieuwe progressieve coalitie ze weer terug zou draaien. Dat gebeurde nu dus een half jaar later. Niet wij, maar het voormalige college  bestaande uit wethouders van CDA en VVD had  de controversiële punten op de agenda gezet, ons de kans gevend om er flink campagne tegen te voeren. Met succes, want in de ontstane progressieve meerderheid konden we onze wensen verzilveren. Ondemocratisch? Nee. Het toppunt van parlementaire democratie. Doen wat je kiezers hebt beloofd, wat is daar mis mee?

Oostelijke randweg

De raadsvergadering van 23 juni was in hoge mate ook symbolisch. Oude dossiers werden definitief afgesloten. Daaronder ook de oostelijke randweg, een voor GroenLinks beladen onderwerp. We hebben ons altijd verzet tegen deze weg die heel riskant was voor het natuurgebied De Zumpe. Samen met natuurbeschermers en bewoners voerden we actie tegen dit paradepaardje van het vorige college. En met succes. Het was -samen met Amphion- hét thema bij de gemeenteraadsverkiezingen van november 2004. Mede daardoor wonnen we flink en konden we gaan deelnemen aan het college. Er lag officieel nog een raadsbesluit van de oude raad naar een verdere studie t.b.v. de oostelijke randweg. Dat besluit moest nog netjes teruggedraaid worden. De virtuele spaarcenten (we zouden vanaf 2009 gaan sparen) blijven wel bedoeld voor verkeer. Waar wij bij aantekenden dat openbaar vervoer, fiets en voetganger ook verkeer zijn.

Rotan stoelen

Een lezer van dit fractiebericht verhuist binnenkort uit Doetinchem. Hij was zo vriendelijk om zijn opzegging voor dit blad vergezeld te doen gaan van een briefje. Daarin vertelde hij wat een verhuizend mens zoal meemaakt.

Je komt rommel tegen als je verkast. Twee rotan stoeltjes bij voorbeeld, die half vergaan waren tot de natuur waaruit ze ooit waren voortgekomen. Maar de gemeente Doetinchem heeft allerlei mogelijkheden om daarvan af te raken. Aanbieden bij het afvalbrengpunt op de Kajuitstraat is één van de mogelijkheden. Daarheen dus. “Wilt u dan hier € 9 achterlaten”, was de vraag. “Dat is wel twintig gulden”, dacht onze sympathisant gevat, “haast meer dan die stoeltjes gekost hebben.” Meegenomen dus maar weer en prompt verdwaald in het buitengebied, waar plenty plaats was om de zetels gratis te dumpen (zoals met sommige andere spullen ook gebeurd was). Uiteindelijk Stichting Actief gevonden, de kringloopwinkel waar je je spullen gratis kwijt kunt. Ook een gemeentelijk gesubsidieerd project. Onze voorlichting en afstemming kunnen beter.

Spoorbomen Terborgseweg

Wie uit de richting van de Wedeo per fiets richting stad wil, moet vóór en ná de spoorbomen de weg oversteken. Dat doet dus niemand. Levensgevaarlijke situaties ontstaan als fietsers aan de linkerkant tegen de rijrichting van de auto’s in het spoor kruisen. Bovendien was er veel ergernis voor automobilisten en fietsers die veel te lang moeten wachten bij gesloten spoorwegbomen. Die gaan namelijk al dicht als de trein nog op het station staat te wachten. Aan beide situaties komt een eind door een relatief eenvoudige ingreep, die gezamenlijk door gemeente en Prorail uitgevoerd wordt. Een fiets- en voetpad met kleine spoorbomen aan de Wedeo-kant van de spoorovergang en verkeersvriendelijker software voor verkeerslichten en spoorbomen. Het eerste verkeersknelpunt in Doetinchem wordt zo uit de weg geruimd. Zoals we beloofden. 

Graafschap-tv

In een van de vorige fractieberichten meldden we dat er veel onduidelijkheid was over de verhouding tussen stadsomroep en gemeente, die de huurbaas van de lokale tv-jongens is. De commerciële broer, Graafschap-tv en de productiemaatschappij Zinopsis zitten in hetzelfde pand, zonder dat er veel was vastgelegd over de huur. Inmiddels heeft het bericht in dit krantje geleid tot betere afspraken en een huurcontract. Zijn de verhoudingen weer helder.

De lokale tv kwam ook nog even langs op de agenda van de laatste raadsvergadering. De stichting stadsomroep krijgt waarschijnlijk de uitzendrechten van het commissariaat van de media. De gemeenteraad adviseerde positief en wij stemden schoorvoetend in. Waarom die aarzeling? We wezen op zorgvuldige toepassing van de wettelijke regels, o.m. met betrekking tot de programmaraad (vertegenwoordiging kijkers), waar ook de lokale omroep serieus mee moet omgaan. In het verleden was daar wat gedoe over. We vertrouwen erop dat de stadsomroep dat nu goed gaat doen.

Reflectie

In de maanden juli en augustus zijn er weinig vergaderingen. Dat betekent meer tijd om bij te lezen en dossiers op te schonen. Het geeft bovendien ruimte voor reflectie op waar we mee bezig zijn. Dat laatste schiet er in de hectische bestuurlijke praktijk te vaak bij in. Een stap achteruit doen en even van afstand kijken, kan heel verhelderend zijn.

Zo kwam ik een verhaal tegen dat me aan te denken zette. Het ging over een roeiwedstrijd tussen een Nederlands en een Japans bedrijf. Beide ondernemingen beschikten over een supergetraind, achtkoppig team, toch wonnen de Japanners met een kilometer voorsprong. Het Nederlandse team was flink aangeslagen en de oorzaak van deze zware nederlaag moest en zou boven water komen. Hun management stelde een projectteam aan om het probleem te onderzoeken en aanbevelingen te formuleren. Dat onderzoek wees uit dat de Japanners zeven roeiers en een stuurman hadden, terwijl er bij de Nederlanders zeven man stuurden en een man roeide. Een adviesbureau lichtte vervolgens de structuur van het Nederlandse team door. Ook deze adviseurs concludeerden dat er in de Nederlandse boot teveel mensen stuurden en te weinig mensen roeiden. Men besloot de samenstelling van het team ingrijpend te wijzigen: vier stuurmannen, twee hoofdstuurmannen, een stuurmanager en een roeier zouden een volgende nederlaag voorkomen. Daarnaast werd er een prestatiewaarderingssysteem ingevoerd om de roeier te stimuleren. Nu wonnen de Japanners echter met een voorsprong van twee kilometer. Het management ontsloeg daarop de roeier wegens slechte prestaties, verkocht de roeispanen, stopte verdere investeringen in een nieuwe boot, prees het adviesbureau en verdeelde het resterende geld onderling…

Dit is natuurlijk een absurd verhaal, maar toch, hoe herkenbaar is het? Werken wij op eenzelfde manier als het geschetste Nederlandse bedrijf? Nee toch zeker? Dat staat nog te bezien.

Geld onder elkaar verdelen is er gelukkig niet bij, maar we zijn wel dol op adviezen, denken doorgaans in structuren en procedures en hebben lang niet altijd oog voor de praktijk.

De vakantie lijkt me een goed moment om van enige afstand te bedenken hoe dat anders kan. Karin Huijink