Door: Brenda Ebben

Wat bezielt iemand die regelmatig Raadsvergaderingen bezoekt? Mensen vragen het me nog net niet, uit beleefdheid vermoedelijk, maar ik weet bijna zeker dat ze het wel denken. Ik beantwoord die onuitgesproken vraag altijd met: “ik vind het leuk!” “Maar wat is er dan leuk aan?” krijg ik dan vaak terug en dan wordt het al moeilijker. Meestal is het saai, debatloos en een bevestiging van al eerder besproken punten. Maar zo af en toe zijn ze echt leuk, als er moties (het liefst GroenLinks moties) in worden gediend en er lekker gediscussieerd wordt zonder dat alles al van te voren tot in de puntjes wordt besproken.

Gisteravond was er zo één, de aanleiding was weliswaar niet leuk (het ontslag van wethouder Wubbels) maar politiek gezien was het voor mij iets wat ik zeker niet wilde missen. Reden genoeg dus om vrij te nemen en al vroeg richting gemeentehuis te gaan onder het motto van: Als ik er als eerste ben, heb ik de beste plaats! Dus ging ik om 1 uur met de raadsagenda onder mijn arm en een GroenLinksspeldje op mijn shirt  (want trots als ik ben wilde ik iedereen natuurlijk laten weten dat ik bij GroenLinks hoor) richting gemeentehuis. Op de publieke tribune aangekomen zocht ik een mooi plekje op: vooraan met uitzicht op onze 4 fractieleden, de burgemeester en de spreektafel en stalde ik mijn papieren uit.

Het eerste stuk was erg emotioneel, wat mij als gevoelsmens ook erg raakte. De twee CDA-wethouders: Keukenkamp en Ernst hielden zich nogal op de vlakte maar PvdA’er Wubbels en VVD’er Jenniskens hadden het er erg moeilijk mee.

Als buitenstaander was het wel moeilijk om alles te volgen omdat ik alleen wist wat er in de pers verschenen is en wat ik van onze fractieleden gehoord heb. Alleen het college zelf wist wat er werkelijk allemaal speelde maar aangezien dat vertrouwelijk was bleef het een beetje vaag. Eigenlijk wel jammer dat een dergelijke discussie plaats moet vinden zonder dat alle feiten naar buiten mogen want daardoor krijg je een vertekend beeld, helemaal als je de betreffende personen niet kent. Op mij kwamen ze allebei wel betrouwbaar over, nu weet ik wel dat ik erg goedgelovig ben maar dan nog, emoties zoals Wubbels en Jenniskens gisteren hadden kun je niet spelen.

Maar waar het mij bij deze discussie werkelijk om ging was de motie van wantrouwen die onze fractie samen met D’66 en de lijst Arik tegen het college in zou dienen. Of eigenlijk tegen de wethouders van dit college want mevrouw de burgermeester was het er niet mee eens dat zij er ook in betrokken werd. Normaal gesproken ben ik eigenlijk wel een fan van mevrouw Horselenberg maar dit vond ik wel een beetje zwak. Maar goed, over de motie: natuurlijk wist ik wel dat hij weinig kans van slagen zou hebben (de college-ondersteunende partijen zouden een dergelijke motie natuurlijk nooit steunen) maar ik was erg benieuwd naar hoe er op gereageerd zou worden.

Helaas viel dat mij nogal tegen, dus toch achterkamertjespolitiek? Nee, dat denk ik niet, er was wel een open sfeer… Ik denk dat het kwam doordat de meesten nogal lamgeslagen waren door alle emoties die los kwamen.

Karin hield een uitstekend verhaal en ik ben dan ook erg trots op haar! Maar ze werd nogal tegengewerkt door de burgermeester die met allerlei regeltjes op de proppen kwam om te voorkomen dat de motie ook tegen haar ingediend zou worden. En de college-ondersteunende partijen stonden ook maar wat graag klaar om voor hun wethouders op de bres te springen. Alleen Rob Blom van D’66 liet als medeondertekenaar van de motie duidelijk zijn mening horen.

Het debat ging dan ook als een nachtkaarsje uit en de motie werd weggestemd.

Na de pauze kwam de voorjaarsnota aan bod en daarin kwam onze tweede motie van deze vergadering. Een motie over een onderzoek naar de haalbaarheid van pendelbussen van de rand van de stad naar het centrum. Deze motie was door alle partijen, behalve de VVD, getekend en zou het daardoor hoe dan ook halen. Frans hield een mooi verhaal, rustig en diepgaand zoals hij goed kan en hij weerlegde het commentaar op zijn motie zonder problemen. Het leuke van deze motie was dat de VVD door alle partijen lekker in de tang werd genomen doordat zij natuurlijk de enigen waren die niet meededen. Maar mevrouw van der Meijs hield zich goed staande en wimpelde alle pogingen om de VVD alsnog over te halen af, ondanks dat ze een VVD’er is heb ik daar toch wel bewondering voor…

Hierna ben ik naar huis gegaan, er waren nog maar een paar kleine punten en na 8 uur vertoeven op het gemeentehuis had zelfs ik er wel een beetje genoeg van. Maar wees maar niet bang, mijn antwoord op de vraag waarmee ik begon blijft hoe dan ook  “Ik vind het leuk!”.