Al 35 jaar is de WAO-club een hechte regionale groep voor mensen met een volledige en blijvende arbeidshandicap. In De Trefkuul in Gaanderen komen de leden 3 dagdelen per week bijeen om te schilderen, te klaverjassen, te biljarten of om hout te bewerken. Ook vormen zich lotgenoten-groepen, die bijeenkomen rond gedeelde thema's. En ten slotte regelt de club eigen, professionele belangenbehartiging bij vragen rond inkomen, belasting, toeslagen en voorzieningen. Bestuur, activiteitencommissie, ledenadministratie en spreekuurwerk worden helemaal bemenst door eigen leden. En contributie is onze enige vaste bron van inkomsten.
We waren verbaasd toen een medewerker van een naburig verzorgingshuis een bewoner aan kwam melden voor onze houtbewerkingsgroep; een opname-indicatie is immers geen arbeidshandicap. De reden zou zijn dat in het verzorgingshuis geen of onvoldoende activiteiten werden aangeboden, en wel ten gevolge van bezuinigingen.
Bestuur en spreekuurhouders staan voor een dilemma:
a. vertegenwoordigen we de participatie-samenleving, en moet iedereen mee kunnen doen, of
b. willen we als vrijwilligers geen wegbezuinigd professioneel werk compenseren ?
Heeft GroenLinks het Salomons-oordeel in dezen ?
Wim van de Graaf