Namens de GroenLinks fractie wil ik, ondanks gemengde gevoelens, beginnen met felicitaties.
Alle vier de DSD-ers hebben de afgelopen maanden geworsteld met de vraag die tot deze antwoorden heeft geleid. Drie verschillende antwoorden, maar toch. Het is een moeilijke afweging geweest maar de uitkomst is te waarderen. We vermoeden, dat het veel overleg en getob met zich meegebracht heeft want het gaat in dit proces meer over mensen dan over inhoudelijke verschillen..
Ik wil ook even stilstaan bij de historische betekenis van deze stap.
De PvdA is in twee stappen weer bijna herenigd. Ook dat is een felicitatie waard na een periode van veel interne worstelingen. We gaan ervan uit dat dat een goede voedingsbodem is voor een voortzetting van een samenwerking tussen de progressieve partijen, iets wat zo hoopvol begon in 2004. Want eerlijk is eerlijk: het proces heeft ook veel puin veroorzaakt en veel slachtoffers gemaakt.
Daarbij denk ik in de eerste plaats aan de wethouders De Redelijkheid, Blom en Huijink, die op een niet zo nette manier het veld moesten ruimen, omdat de PvdA uiteenviel in drie brokstukken. Als die fractie de oplossing die vandaag gepresenteerd wordt drie jaar eerder had bedacht, over de pijnlijke meningsverschillen was heengestapt, en de personele wijzigingen eerder had durven doorvoeren, had hier nog gewoon een progressief college gezeten, conform de uitslag van de verkiezingen van november 2004. Dat was beter geweest voor Doetinchem, zo is onze overtuiging. D66 en GroenLinks wonnen bij die verkiezingen toen flink, maar kwamen buitenspel te staan, zonder dat zij deel hadden aan het interne oproer in de PvdA. Het is een historisch feit dat het zo is gelopen,
maar het is wel een zwarte bladzijde in onze lokale politieke geschiedenis.
We wensen de PvdA-fractie succes in deze weer enigszins herkenbare omvang.
Succes ook voor mevrouw Duijn, die een andere keus heeft gemaakt. Succes in het inhoudelijke werk ten bate van de zwakkeren in de samenleving. Succes in het werk om van Doetinchem een prettige woon- en werkomgeving te maken. En onthoud: de toekomst is groen, zoals Thomas Friedman schreef.
Op weg daarnaar toe komen we elkaar vast weer tegen. Succes ook in het verder smeden van meer eenheid in de sociaal-democratie, want daar is nog wel wat aan te doen.
En dan heb ik nog een vraag aan de heer Boland en mevrouw Moonen.
In juni 2006 maakten zij deel uit van de oppositie. Toen werd dit college gekozen en werd het collegeprogramma vastgesteld. Nu treden zij toe tot de coalitie. Betekent de overstap van oppositie naar coalitie nu ook dat zij dat collegeprogramma vanaf heden volledig onderschrijven?
Uit het Raadsverslag verslag van 28 juni 2006
Boland:
Het voorliggende document kent een hoog liberaal gehalte als het gaat om de rol van de overheid,
marktpartijen en eenzijdig insteken op de rente van individuen. Het is een soort liberaal manifest met natuurlijk aspecten die ze kunnen onderschrijven. Vanuit de kern is het echter een fundamenteel andere politieke koers dan de DSD-fractie voorstaat.
Samenvattend is de hoofdlijn van zijn betoog commentaar en kritiek op de geest van privatisering en opvatting over de rol van de lokale overheid. Daar zit een fundamenteel verschil in tussen de opvattingen van de DSD-fractie en de nieuwe coalitie.