De gehele raad, behalve de fractie van Forum voor Democratie, heeft duidelijk kenbaar gemaakt dat wij voor hun komst zijn. Dat wij ervan uitgaan dat wij als Doetinchem dit kunnen. Onder het gegalm van zwaar vuurwerk en het werk van de ME werd de stemming 29 voor en 1 tegen. Na de vergadering moesten wij wachten, wachten tot de kust veilig genoeg was om weer naar huis te kunnen. Onder dekking en meerdere pelotons konden wij allen na een dik uur weer veilig naar ons eigen huis en ons eigen gezin.

Hieronder mijn inbreng:

 

Voorzitter,

Het gaat vanavond niet over óf er vluchtelingen opgevangen mogen worden binnen de gemeente Doetinchem of waar. Maar over de vraag HOE.

Wat voorligt is de vraag of wij toestemming geven over of het pand verbouwd mag worden.

Maar toch wil ik iets zeggen over de zorgen die er leven rondom de komst van vluchtelingen.

Deze discussie is voor mij niet theoretisch of ver weg.

Ik ben niet alleen raadslid, ik ben ook vader.

Mijn dochter gaat volgend jaar naar de school naast de opvanglocatie waar we het vandaag over hebben.

Mijn zoontje van vier zit op een school waar straks de dagopvang van Iriszorg in de buurt gaat komen.

Dus ja, natuurlijk maak ik me ook zorgen.

Dat zou ieder mens doen. Maar diezelfde zorgen maak ik me ook ten aanzien van bijvoorbeeld groepjes jongens op een fatbike of degenen die vorige week en vandaag buiten zware onrust veroorzaken. Over alle mensen met onfatsoenlijk gedrag die anderen intimideren, onheus bejegenen of geweld gebruiken.

Maar angst mag niet regeren.

Want als angst leidend wordt, dan zou ik moeten emigreren of mezelf en mijn kinderen binnen opsluiten.

En beide – laat ik dat duidelijk zeggen – ben ik niet van plan.

Voorzitter,

GroenLinks staat voor solidariteit.

Dat betekent dat we mensen op de vlucht van oorlog en geweld een veilige plek bieden.

Omdat mensen recht hebben op bescherming – net als wij dat recht hebben en wensen als het andersom was.

Tegelijk zeggen we ook heel duidelijk: asociaal gedrag tolereren we niet! Niet van vluchtelingen. Maar net zo goed niet van buurtbewoners of van wie dan ook.

Wie zich hier niet aan de regels houdt, wordt aangesproken of bestraft. Daar mag geen onduidelijkheid over bestaan.

Maar laten we reëel zijn: het overgrote deel van de mensen die hier wordt opgevangen, wil geen overlast veroorzaken. Zij willen rust en veiligheid. Gewoon hun leven opbouwen.

Die verdienen geen stempel vooraf, maar eerst een kans.

Voorzitter,

Ik hoor de zorgen en deel er ook enkele. Vandaar dat we de motie van de PVDA mede indienen om hopelijk wat van die zorgen weg te nemen.

Maar wij weigeren om mee te gaan in het beeld dat vluchtelingen per definitie een risico vormen.

Dat risico ontstaat pas wanneer we mensen buiten de samenleving zetten, ze niet zien, niet horen, en geen perspectief bieden.

Laten we kiezen voor vertrouwen in plaats van wantrouwen.

Voor menselijke opvang én duidelijke grenzen.

Voor een samenleving waarin we niemand uitsluiten, maar iedereen aanspreken op gedrag – ongeacht afkomst of achtergrond.

Want ik wil mijn kinderen leren dat je altijd mag voelen wat je voelt – ook angst – maar dat je nooit mag stoppen met kijken naar de mens achter het verhaal.

Dank u wel.