Door: Margit Bouman
Samen met Abdullah Arik ben ik vanmiddag op visite geweest bij de Alevitische Vereniging. Deze vereniging komt elke zondag bijeen in buurthuis de Daele in de wijk Overstegen in Doetinchem.
We gingen daar heen om uitleg te geven over de posteractie, een landelijke actie over acceptatie die door landelijk GroenLinks is ontwikkeld. (zie verder op de landelijke GroenLinks site: www.groenlinks.nl/actie/acceptatie)
Nadat Abdullah de posters nader had toegelicht ontstond er een levendige discussie. Bijvoorbeeld: is het wel een goed idee dat onderwijzeressen hoofddoekjes mogen dragen? En, als het alleen toegestaan is als de directie er ook achter staat, dan veranderd er toch niets?
Wat betreft de poster met de hoofddoek is het zo dat Alevieten liberale relgieuze opvattingen hebben en graag niet zien dat leraressen met bijvoorbeeld een chador voor de klas staan.
Hun vraag was of GroenLinks dat wel gaat toestaan. We hebben uitgelegd dat we de ruimte gunnen voor levensovertuiging en voor vrijheid in klederdracht. Het dragen van een chador is echter niet verplicht binnen Islam en brengt heel veel complicaties tijdens het lesgeven. Hier zijn we niet voor.
Wij hebben toegelicht, dat we het belangrijk vinden dat mensen over dit soort zaken met elkaar in gesprek raken. En dat veranderd zeker wel wat. Niet direct, je hebt een lange adem nodig, maar op de lange termijn heeft met elkaar praten zeker wel effect.
Over het meisje op de poster dat haar eigen man kiest kregen we de reactie: dat meisje ziet er al zo modern uit, die kiest sowieso wel haar eigen man. Dus eigenlijk zegt die poster niets.
Vervolgens hadden de aanwezigen nog vele andere vragen, die op ons werden afgevoerd. Over de thuiszorg bijvoorbeeld, over de veranderingen in de WAO en de WW en over gezinshereniging. Veel vragen gaan over de landelijke thema’s. Hierop kunnen we soms antwoorden met onze parate kennis die hebben opgebouwd door het lezen van de krant of volgen van het nieuws. Maar parate kennis is lang niet voldoende. Van hen hebben we het advies gekregen om de volgende keer in hoofdlijnen iets te vertellen over zaken als: herkeuringen, WAO, gezinshereniging en remigratie.
Al met al waren er zoveel vragen, dat we na bijna twee uur nog niet waren uitgepraat. We hebben dan ook afgesproken om in het kader van de komende gemeenteraadsverkiezingen nog eens een afspraak te maken. We hebben toegezegd om dan met een grotere delegatie te komen om een toelichting te geven op ons verkiezingsprogramma.